201 cold-rolled J1/J2/J3/J4/J5 σπείρα ανοξείδωτου

Ο τύπος 201 ανοξείδωτο είναι ένα χαμηλό νικέλιο, υψηλή εργασία που σκληραίνει, ωστενιτικό ανοξείδωτο χρώμιο-νικέλιο-μαγγάνιου. Ο τύπος 201 ανοξείδωτο δεν είναι hardenable από τη θερμική επεξεργασία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να αντικαταστήσει άλλα κράματα με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε νικέλιο.

Το ανοξείδωτο γίνεται με την εξαγωγή chromite του μεταλλεύματος από τα υπόγεια ορυχεία. Chromite το μετάλλευμα συντρίβεται για να παραγάγει chromite τη συμπύκνωση. Chromite τη συμπύκνωση λειώνουν στους ηλεκτρικούς φούρνους μαζί με άλλες πρώτες ύλες (σιδηρομετάλλευμα, μαγγάνιο, νικέλιο, κ.λπ.) για τους συγκεκριμένους τύπους ανοξείδωτου.

Η χημική σύσταση του ανοξείδωτου 201 και 304 είναι αρκετά διαφορετική. Η περιεκτικότητα σε άνθρακα του ανοξείδωτου 201 είναι 0,15%, το οποίο είναι 0,08% υψηλότερο από αυτό του ανοξείδωτου 304, και η περιεκτικότητα σε άνθρακα διπλασιάζεται σχεδόν. Επομένως, η διευκρινισμένη μη αναλογική δύναμη Rp0.2 επέκτασης του ανοξείδωτου 201 είναι μεγαλύτερη από αυτή 304 (201: 275N/mm2, 304: 205N/mm2).

Το στοιχείο χρωμίου του ανοξείδωτου 201 και 304 δεν είναι πολύ διαφορετικό. Η περιεκτικότητα σε χρώμιο του ανοξείδωτου 201 είναι 16.00~18.00%, και η περιεκτικότητα σε χρώμιο του ανοξείδωτου 304 είναι 18.00~20.00%.

Εντούτοις, το περιεχόμενο στοιχείων Νι του ανοξείδωτου 201 είναι πολύ μικρότερο από αυτό του ανοξείδωτου 304. Το περιεχόμενο στοιχείων Νι του ανοξείδωτου 201 είναι 1.50~5.50%, ενώ το περιεχόμενο στοιχείων Νι του ανοξείδωτου 304 είναι 8.00~11.00%. Το περιεχόμενο στοιχείων Νι του ανοξείδωτου 304 είναι δύο φορές αυτό του ανοξείδωτου 201. ανωτέρω.

Η αντίσταση διάβρωσης του ανοξείδωτου εξαρτάται από το χρώμιο (χρώμιο). Όταν το ποσό χρωμίου προστιθέμενο φθάνει σε 10,5%, η ατμοσφαιρική αντίσταση διάβρωσης των αυξήσεων χάλυβα σημαντικά, αλλά όταν η περιεκτικότητα σε χρώμιο είναι υψηλότερη, αν και η αντίσταση διάβρωσης μπορεί ακόμα να βελτιωθεί, όχι προφανώς, επομένως, το εθνικό τυποποιημένο GB/T 20878-2007 καθορίζει το ανοξείδωτο όπως: το ανοξείδωτο με την ανοξείδωτη και αντίσταση διάβρωσης ως κύρια χαρακτηριστικά, και η περιεκτικότητα σε χρώμιο είναι τουλάχιστον 10,5%, και η περιεκτικότητα σε άνθρακα δεν υπερβαίνει 1,2%.

Ο κύριος λόγος γιατί το ανοξείδωτο δεν οξυδώνει είναι ότι περιέχει το χρώμιο περισσότερο από 10,5%. Η παρουσία αυτού του στοιχείου επιτρέπει στο ανοξείδωτο για να διαμορφώσει μια ταινία παθητικότητας στην επιφάνεια όταν υποβάλλεται σε μια αντίδραση οξείδωσης, η οποία διαδραματίζει το ρόλο της απομόνωσης του αέρα και δεν μπορεί να αγγιχτεί από το χάλυβα ή το σίδηρο. Οξυγόνο, φυσικά δεν θα υπάρξει καμία αντίδραση και σκουριά.

Το ανοξείδωτο είναι όχι πάντα σκουριά-ελεύθερο. Οι εξωτερικοί παράγοντες περιβάλλοντος αποθήκευσης είναι πολύ σημαντικοί. Δεν θα οξυδώσει υπό τους ξηρούς και καλά-αερισμένους όρους. Εάν είναι συνεχής βροχερός καιρός ή το pH στον αέρα είναι υψηλό είναι εύκολο να οξυδώσει, και είναι εύκολο να οξυδώσει μετά από να μείνει σε ένα υγρό και σκοτεινό περιβάλλον για πολύ καιρό.

Εάν το ανοξείδωτο θα οξυδώσει ή όχι είναι ένας περισσότερο σοβαρός παράγοντας για να εξετάσει την περιεκτικότητα σε νικέλιο (Νι) μέσα. Το νικέλιο μπορεί να επεκτείνει τη σειρά παθητικότητας και να βελτιώσει την αντίσταση διάβρωσης, ειδικά στην μη-οξείδωση των μέσων (όπως το αραιό θειικό οξύ).